-
1 widersprechen
-
2 contradict
[kɔntrə'dɪkt]vt(person, statement) zaprzeczać (zaprzeczyć perf) +dat; ( be contrary to) pozostawać w sprzeczności z +instr, przeczyć +dat* * *[kontrə'dikt](to say the opposite of; to argue or disagree with: It's unwise to contradict your boss.) zaprzeczać, spierać się- contradictory -
3 zaprzeczać zaprzecz·ać
-am, -asz; pf -yćvi1) (= kwestionować) to disagree2) [pogłoskom, pomówieniom]3) (pozostawać w sprzeczności) to conflict with -
4 przeczyć
См. также в других словарях:
kłócić — ndk VIa, kłócićcę, kłócićcisz, kłóć, kłócićcił, kłócićcony 1. «doprowadzać do kłótni, niezgody» Kłócić między sobą sąsiadów. 2. reg. «wstrząsać naczyniem z cieczą, powodując jej zmieszanie, gwałtownie mieszać» 3. przestarz. «wprowadzać… … Słownik języka polskiego
być — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk XIIa, jestem, jest, są, będę, będzie, bądź {{/stl 8}}{{stl 7}}I {{/stl 7}}{{stl 8}}w funkcji samodzielnej {{/stl 8}}{{stl 7}}: {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} istnieć, żyć, występować … Langenscheidt Polski wyjaśnień
stać — ndk, stoję, stoisz, stój, stał 1. «o istotach żywych: trzymać się, być na nogach; zachowywać pozycję pionową, wspierając się na nogach» Stać na palcach. Stać na baczność. Pracować stojąc. Ledwie stoję na nogach ze zmęczenia. Nie móc stać o… … Słownik języka polskiego
kłócić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} prowadzić gwałtowny spór podniesionym głosem, wszczynać, prowadzić kłótnię; spierać się, sprzeczać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kłócił się zawzięcie. Kłócił się o każdy szczegół.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
